T'ie mou jen

Sen tatexos

cando as túas pálpebras de chumbo

percuten as meixelas

a ritmo de latexo

e suspiro

cando

todo

vai

tan

a m o d o

q u e

n o n

p a s a

o  

T    e   m po

e  nun instante fugaz descobres que as manelas do reloxo

violaron toda lei física do espazo e o tempo determinaron 

o intre de delirio no que violaban todos os pactos

e atacaban o ángulo obtuso que forma a bisectriz

dun corpo espido que se derrota sobre o leito

o tempo desenvaina con furia e se evacúa
todo rastro de onirismo do mecanismo dun reloxo

que caeu na falacidade dun instante de quietude

pactado en tablas para fuxir
nun instante

un in s t a n t e

u n

s o

i n t r e

n o

q u e

q  u  e  r  e  r

f    i   c   a   r,

                         Sen máis.